گاهی عده ای از مسئولین افزایش نرخ ارز را عاملی برای مبارزه با قاچاق می خوانند، ولی سوال بسیار ساده ای که می توان از آنها مطرح داشت این است که چرا برای کشوری که حدود 7800 کیلومتر دارد، اجازه حضور گمرک را مرز های مختلف نمی دهید؟
بحث بر سر این است که اگر دولت در پی کاهش قاچاق می باشد، چرا راه مطمئن که همان افزایش معابر رسمی است را طی نمی کند؟ چرا به دنبال راهی است که نه تنها قاچاق را کاهش نمی دهد بلکه با تشدید رکود تورمی، آن را افزایش هم می دهد. چرا که با تشدید رکود تورمی هر چه بیشتر، بازار در اختیار قاچاق چیان، وارد کنندگان ودلالان قرار گرفته و توانایی فروش با هر قیمتی بیشتر از پیش مهیا می شود.
در نهایت به نظر می رسد که مبارزه با قاچاق از طریق افزایش نرخ ارز تنها یک بهانه است، بهانه ای که سبب شود، نرخ ارز گران تر فروخته شود.
نکته ی بسیار مهم دیگری که خوب است، مطرح شود این است که دولت که یکی از فواید هدفمندی را کاهش قاچاق می داند. آیا رواست با تحمیل هزینه های بالای رکود تورمی و تشدید سوداگری، به امری دست یابیم، که می توانستیم بدون کوچکترین هزینه ی اجتماعی اقتصادی، بدان برسیم؟
البته در کاهش قاچاق سوخت نیز شبه هایی وجود دارد. چرا که هم اکنون نزیک به 50 درصد سوخت ای که به بخش حمل و نقل داده می شود، قاچاق می شود.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
